«چای آخر» با شهید کشوری و دلاورمردان هوانیروز
تاریخ انتشار: ۱۸ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۵۰۵۸۹۳
کشوری سال ۱۳۵۴ همراه چند نفر از دوستانش با بالگرد از اصفهان به کرمانشاه رفتند و گروه رزمی را تشکیل دادند. وی در صحنههای انقلاب حضور داشت.
به گزارش مشرق؛ موضوع اصلی کتاب «چای آخر» زندگینامه و خاطرات شهید احمد کشوری است، ولی وقتی همرزمان این قهرمان از رشادتهای وی در کردستان و جبهۀ میانی و شمالغرب در دفاع مقدس سخن میگویند، بهطور ضمنی نقش مهم و حیاتی دلاورمردان هوانیروز را در روزها و ماههای اول جنگ شرح میدهند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این کتاب را سازمان عقیدتی سیاسی ارتش جمهوری اسلامی ایران اسفند ۱۳۸۹ در ۱۸۴ صفحه منتشر کرد. این کتاب از پنج فصل با عناوین کودکی و تحصیلات، هوانیروز و دوران دانشجویی، مبارزات سیاسی پیروزی انقلاب، ایلام و دفاع مقدس به همراه عکسهایی از او در انتهای کتاب تشکیلشده است.
آقای مسعود آذرآب چند سال در چند استان جستوجو کرد تا بتواند خاطراتی از شهید احمد کشوری را جمعآوری کند و این کتاب را تدوین نماید. نویسندۀ محترم بدون حاشیه رفتن و فضاسازیهای زائد، خاطرات را با قلمی روان و بدون استفاده از خیالپردازی، یافتههایش را نقل کرده است.
«احمد کشوری» در تیرماه ۱۳۳۲، در فیروزکوه چشم به جهان گشود. پدرش فردی شجاع و ظلمستیز بود. احمد کشوری سال ۱۳۵۱ پس از دریافت دیپلم ریاضی وارد ارتش شد و دورههای آموزش خلبانی بالگردهای «کبری« و «جت رنجر» را با موفقیت به پایان رساند.
کشوری سال ۱۳۵۴ همراه چند نفر از دوستانش با بالگرد از اصفهان به کرمانشاه رفتند و گروه رزمی را تشکیل دادند. وی در صحنههای انقلاب حضور داشت و بسیاری از شبها را با چاپ اعلامیههای امام خمینی (قدس سره) به صبح رسانید. بعد از پیروزی انقلاب برای سرکوبی ضدانقلاب در کردستان بارها مأموریت پرواز انجام داد.
مهر ۱۳۵۹ همراه یک گروه عملیاتی عازم ایلام شد. در جنگ از خود شجاعت و لیاقت فراوانی نشان داد و یک بار که خودش به شدت زخمی و به بالگردش نیز آسیبی شدید وارد شده بود، توانست با هوشیاری و مهارت، آن را به مقصد برساند.
سرانجام در روز ۱۵ آذر ۱۳۵۹، در حالی که از یک ماموریت بسیار مشکل، پیروز، باز میگشت، مورد حمله جنگندههای بعثی قرار گرفت و در حالی که بالگردش در اثر اصابت راکتهای دو فروند «میگ عراقی» به شدت میسوخت، آن را تا مواضع خودی هدایت کرد و آنگاه در خاک وطن سقوط کرد و وی بال در بال ملائک گشود.
از ایمان و قدرت روحی مادرش همین بس که هنگام دفن شهید کشوری، در حالی که عکس او را می بوسید، پرچم جمهوری اسلامی ایران را که با دست خود دوخته بود، بر سر مزار فرزند آویخت و فریاد زد: «احسنت پسرم، احسنت.»
برای نمونه پنج خاطره از این کتاب تقدیم میشود.
***
وقتی (قبل از پیروزی انقلاب) در کرمانشاه بودیم، یک روز احمد کشوری پیش ما آمد و گفت: «بچهها من صندوق اعانه درست کردهام، هر کس هر چقدر که دلش میخواهد کمک کند.» بعداً فهمیدیم خود او بیش از همه به صندوق کمک میکند. از محل اسن صندوق مجلۀ مکتب اسلام میخرید و بین بچهها تقسیم میکرد. همچنین برای فقرایی که از قبل سناسایی کرده بود، آذوقه و دیگر مایحتاج زندگی تهیه میکرد.
در یک شب بهاری ساعت ۱۰ شب احمد با پیکان جوانان فیروزهای رنگی جلوی منزل ما آمد؛ و گفت: «اگر وقت داری لباست را بپوش و با من بیا!» خودرو پر از بستههایی بود شامل برنج، روغن و ... به راه افتادیم و پس از مسافتی به «تازهآباد» کرمانشاه یکی از روستاهای بسیار محروم منطقه رسیدیم. احمد در تک تک خانههایی را میزد و هر خانهای را که دقالباب میکرد، نام صاحب خانه را صدا میزد و بستهها را تحویل میداد. فهمیدیم این کار همیشگی اوست.
در یکی از همین خانهها به یک زیر زمینی رفتیم. سه پله میخورد. در آنجا یک پیرمرد زمینگیر دراز کشیده بود و همسر مسن و تکیدهای از او پذیرایی میکرد. آن پیر زن علاوه بر نگهداری از همسر علیلش، برای تأمین مخارج زندگی مجبور بود در خانههای مردم کلفتی کند.
احمد بعد از دیده بوسی کنار پیرمرد نشست. بعد از کمی صحبت کردن بسته را به آنها داد و یواشکی دست در جیبش کرد و مقداری پول زیر تشک پیرمرد گذاشت و رو به پیر زن گفت|: «مادر سماوری که قولش را داده بودم برایتان آوردم.» سپس از صندوق عقب خودرواش سماور را آورد و به آنان داد.
وقتی به خانۀ بعضی از آنها میرفتیم که کودکی داشتند، بچهها را بغل میگرفت، میبوسید و با آنها بازی میکرد. (محمد نیکرهی، ص ۴۷)
***
در سالهای ۱۳۵۵ کار تکثیر جزوات با «استنسیل» صورت میگرفت. گردان ما در پایگاه هوانیروز کرمانشاه دارای یک دستگاه چاپ فوری برای انجام کارهای داخلی بود. کشوری به اتفاق شیرودی (خلبان شهید)، سهیلیلن (خلبان شهید) و دیگر پرورش یافتگان خود، یک گروه همدل داخل پایگاه تشکیل دادند و اتاق چاپ را دراختیار گرفتند. پس از آن هر وقت اعلامیهای از امام (ره) میرسید، آن را تکثیر میکردند. (محمد نیکرهی، ص۶۱)
***
در یکی از مأموریتهای روزهای نخست جنگ، برای عقب راندن دشمن که حد فاصل قصر شیرین تا سرپل ذهاب را جلوآمده بودند، وارد منطقه شدیم. دشمن با ستون بسیار عظیمی که شامل ادوات زرهی، خودرویی و پرسنلی بود، به طول دو کیلومتر در جاده به راحتی در حال حرکت بود. آنها از قصر شیرین وارد خاکمان شده بودند و به سمت سرپل ذهاب در مسیر مشخصی پیشروی میکردند. عشایر منطقه، اطلاعاتی را درباره این جابهجایی به ما دادند. وقتی به منطقه رسیدیم، کشوری گفت: «نباید ساکت باشیم. هر طور شده باید جلوی پیشروی آنها را بگیریم.»
با سه بالگرد کبرا و یک بالگرد ۲۱۴ از قرارگاه به سمت منطقه پرواز کردیم، درحالیکه هیچ آشنایی با منطقه نداشتیم و نمیدانستیم باید از کدام محور، وارد منطقه شویم و تا نزدیکیهای ستون دشمن پیش رفتیم و از پهلو با ستون آنها مواجه شدیم.
وحشت کردیم که چرا تا این حد، جلو آمدهاند. کسی جلودارشان نبود. هنگام روبرو شدن با آنها فکر کردیم در اطراف ستون، تیمهای گشت گذاشتهاند. چون وقتی ستون بخواهد در منطقه ناشناسی حرکت کند، تیم گشت در اطراف میگذارند که از جایی ضربه نخورند. تا هفت صد متری ستون جلو رفتیم و شناسایی کامل را انجام دادیم. احمد در یک لحظه به عنوان سرگروه گفت: «اول و آخر ستون را بزنید که مشکوک و سر درگم شوند و همهمه ای بینشان بیفتد تا ما بتوانیم یک اجرای آتش روی آنها داشته باشیم.»
بالگرد خلبان سراوانی به موشک تا و مجهز بود. ایشان اول و آخر ستون را مورد هدف موشکهای خود قرار داد. ستون نظامی دشمن، غافلگیر و درجا میخکوب شد. هر چه مهمات داشتیم، روی سر ستون ریختیم. بالگرد کبرا مانور میداد و حمله میکرد و بر سر دشمن، آتش میریخت. دشمن، سرگردان مانده بود.
بعد از پایان یافتن مهمات، به پایگاهمان در ایلام رفتیم و سپس با تعداد دیگری از بالگردهای شکاری برگشتیم. در آنجا غوغایی شده بود ... ستونی که هیچ کس جلودارش نبود همانجا زمینگیر شده بود نیروهای دشمن پس از این شکست مجبور شدند تا اطراف نفت شهر عقبنشینی کنند و از مرز خارج شوند. (سرتیپ خلبان، محمود بابایی ص ۱۲۶)
***
پاییز سال ۱۳۵۹، به همراه کشوری، مشهدی و سایر دوستان، در عملیاتی در منطقة چنگوله شرکت کردیم. مأموریت ما مقابله با یک تیپ از ارتش عراق بود که در آن منطقه مستقر شده بود و کسی هم جلودارش نبود. نیروهایش میمک را رد کرده بودند. ما اول صبح، قبل از طلوع خورشید، مسیرمان را انتخاب کردیم.
پس از مدتی پرواز به چنگوله رسیدیم و از پشت سر با سه فروند بالگرد کبرا به ستون عراقیها حمله کردیم. آنها اول فکر میکردند به اشتباه از طرف نیروهای خودشان هدف قرار گرفتهاند؛ اما به زودی فهمیدند که اشتباهی در کار نیست و این نیروهای ایرانی هستند که آنها را موشکباران میکنند. ما دوباره پس از بارگیری مهمات و تکمیل سوخت، این بار از سمت چپ به آنها یورش بدیم و هر بار از جناحی دیگر، با شکار ادوات، دشمن را زمینگیر کردیم و خسارات و تلفات زیادی به آنان وارد ساختیم. جالب اینکه بعد از پایان این عملیات رادیو عراق اعلام کرد که در منطقة چنگوله نیروهای ما (عراقیها) با هوشیاری به موقع، دوازده فروند بالگرد ایرانی را مورد هدف قرار دادند که تمامی آنها سرنگون شدهاند.
در صورتی که نیروهای خودشان در کمال غافلگیری و عجز، تاوان سختی را دادند. بچههای صدا و سیما که در این عملیات همراه ما بودند از تمام صحنههای رزم فیلمبرداری کردند. آنها با کشوری هم مصاحبه کردند و بارها تصاویر این عملیات و مصاحبة احمد از تلویزیون پخش شد. در آن مصاحبه کشوری همه بچهها را جمع کرد، چون اعتقاد داشت این موفقیت حاصل تلاش همة نیروها بوده است. به همین خاطر در جمع آنان با خبرنگاران صحبت کرد و بارزترین جملاتش این بود: «این موفقیت حاصل تلاش همة اعضای گروه اعم از فنی، سوخت رسان، خلبان و... بود. ما ظرف دو روز گذشته بیش از چهل تانک دشمن را کاملاً نابود کردیم، این تعداد آنهایی است که کاملاً نابود کردهایم، به جز تعدادی که نیمسوخته شدهاند و این شوخی نیست. (سرهنگ نخلبان، غلامرضا شهپرست، ص ۱۲۹)
***
احمد در آخرین روزهای پرواز ابدیش در جمع بچه ها صحبت می کرد. او گفت: "دیشب خواب سهیلیان (شهید خلبان) را دیدم. حمید رضا را در یک باغ و مزرعه بسیار بزرگ دیدم که زیباییش خیره کننده بود، آنجا پر از درخت های میوه و سرشار از سر سبزی بود. داخل باغ ساختمانی را به من نشان داد و پرسید: این خانه زیباست؟ این خانه مال توست، خیلی وقت است که منتظرت هستم، چرا نمی آیی؟ ".
با تعریف این خواب از سوی احمد انگار روی بچه ها آب یخ ریخته باشند، همه جا خوردند و متاثر شدند. چون معنی این خواب یعنی رفتن او نزد حمید رضا سهیلیان و با هم بودن آن دو یار با وفا و صمیمی، یعنی نشانی بهشت و سفر بهشتی احمد و دیدن جایگاه خود در ملک عشق و مستی و ارادت بندگی. (آقای طاهری، ص۱۶۱)
منبع: مشرق
کلیدواژه: کرونا مدافعان سلامت سال جهش تولید ارتش عراق ارتش جمهوری اسلامی ایران د کشوری بچه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۵۰۵۸۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اعلام اسامی اساتید نمونه کشوری/ چهار معاون وزیر علوم در بین برگزیدگان
تعداد ۶۵ نفر از اعضای هیات علمی کشور در سی و یکمین آیین تجلیل از اعضای هیات علمی نمونه کشوری مورد تقدیر قرار گرفتند که چهار نفر آنها معاون وزیر علوم دو نفر رئیس دانشگاه و مسعود گنجی، رئیس صندوق رفاه دانشجویان هستند.
به گزارش ایسنا، مراسم تجلیل از ۶۵ استاد نمونه کشوری امروز در سازمان پژوهشی های علمی و صنعتی برگزار شد. در این بین عبدالرسول پورعباس، معاون وزیر علوم و رییس سازمان سنجش آموزش کشور، پیمان صالحی، معاون پژوهشی وزارت علوم، قاسم عموعابدینی، معاون آموزشی وزارت علوم، حسن زمانیان، معاون وزیر و رییس سازمان پژوهشی های علمی و صنعتی و احمد فاضل زاده، رییس موسسه استنادی جهان اسلام نیز به عنوان استاد معرفی و مورد تجلیل قرار گرفتند.
همچنین از بین ۶۵ استاد نمونه کشوری ۶ نفر آنها زن و مابقی مرد می باشند.
در این مراسم های باقری دولت آبادی ۴۵ در حوزه علوم انسانی از دانشگاه یاسوج به عنوان جوانترین استاد نمونه معرفی شد.
اسامی برگزیدگان این مراسم به شرح زیر است:
مصطفی صحرایی از دانشگاه تبریز، مجید صنایع پسند از دانشگاه تهران الهه گوهرشادی از دانشگاه فردوسی مشهد، بهروز عبدلی از دانشگاه شهید بهشتی، مسعود گنجی از دانشگاه محقق اردبیلی، حسین کلباسی اشتری از دانشگاه علامه طباطبائی، فرزام فرهمند از دانشگاه صنعتی شریف، عباس مصلی نژاد از دانشگاه تهران، ابوالقاسم یعقوبی از دانشگاه بوعلی سینا، سید عبدالکریم سجادی از دانشگاه فردوسی مشهد، فرزان قالیچی از دانشگاه صنعتی سهند، سید مصطفی حسین علی پور از دانشگاه علم و صنعت ایران، حسین شریعتمداری از دانشگاه صنعتی اصفهان، سید محمدرضا تقوی از دانشگاه شیراز، عباس سعیدی از دانشگاه شهید بهشتی، بی بی فاطمه میرجلیلی از دانشگاه یزد، مجید قاسمی از دانشگاه صنعتی خواجه نصیر طوسی، علی اکبر صبوری، دانشگاه تهران، مسعود دربندی، دانشگاه صنعتی شریف، علی طیبنیا، دانشگاه تهران، حسین بلندی، دانشگاه علم و صنعت ایران، عباس عرفانیان امیدوار، دانشگاه علم و صنعت ایران، محمدرضا یمانیان، دانشگاه تربیت مدرس، حمید نادگران، دانشگاه شیراز، یدالله اردوخانی، دانشگاه الزهرا، عبدالرسول پورعباس، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، صالح حسن زاده، دانشگاه علامه طباطبائی، حجت الاسلام والسلمین حسن نمازی ربطی دانشگاه علامه طباطبائی، صالح حسن زاده دانشگاه تبریز، مهدی ایران نژاد دانشگاه صنعتی امیرکبیر، محمدمهدی سپهری، دانشگاه تربیت مدرس، محمد سعید تسلیمی، دانشگاه تهران، حمیدرضا قاسم، دانشگاه تبریز، عی باقری دولت آبادی، دانشگاه یاسوج، آرش قربانی چقامارانی دانشگاه بوعلی سینا، نجمه شیخ زاده، دانشگاه تبریز، قاسم محمدی نژاد، دانشگاه شهید باهنر کرمان، نوشین بیگدلی، دانشگاه بین المللی امام خمینی، مجید قلهکی دانشگاه سمنان، دانیال کهریزی دانشگاه رازی، سیدعلیرضا افشانی دانشگاه یزد، رضا درویش زاده دانشگاه ارومیه، امیر حمزه حقی آبی، دانشگاه لرستان، حسن هاشمی پور رفسنجان دانشگاه ولیعصر رفسنجان، حمزه امیری دانشگاه لرستان، اباصلت حسین زاده کلاگر دانشگاه مازندران،روح الله فدایی نژاد بهرام جردی دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته کرمان، خسرو خواجه دانشگاه تربیت مدرس، رقیه رستم پور ملکی دانشگاه الزهرا (س)، یداله یمینی دانشگاه تربیت مدرس، مقصود امیری دانشگاه علامه طباطبائی، علیرضا کیاست دانشگاه شهید چمران اهواز، سیداحمد فاضل زاده حقیقی، دانشگاه شیراز، علی اکبر جعفری، دانشگاه مازندران، علی ربانی خوراسگانی دانشگاه اصفهان، رجبعلی برزویی دانشگاه شهید بهشتی، سعید عباس بندی دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)، زهره حجتی نجف آبادی دانشگاه اصفهان، حسن سبزیان دانشگاه اصفهان، قاسم عموعابدینی دانشگاه تهران، محسن نیازی دانشگاه کاشان، داود دمیری گنجی دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل، پیمان صالحی دانشگاه شهید بهشتی، رحمت الله مرزوقی دانشگاه شیراز، سید جلال دهقانی فیروزآبادی، دانشگاه علامه طباطبایی، رضا خجسته مهر دانشگاه شهید چمران اهواز.
در این مراسم از ۶۵ استاد نمونه کشوری تجلیل شد. همچنین نامهای آشنایی مانند عبدالرسول پورعباس رییس سازمان سنجش آموزش کشور،پیمان صالحی معاون پژوهشی وزارت علوم،قاسم عموعابدینی معاون آموزشی وزارت علوم،احمد فاضل زاده رییس موسسه استنادی جهان اسلام در میان برگزیدگان به چشم میخورد.
همچنین جوانترین استاد نمونه در این مراسم که از وی تجلیل شد ۴۵ ساله بود و مسنترین استاد نیز که مورد تجلیل قرار گرفت ۷۰ ساله بود.
انتهای پیام